இவனே என் கண்ணன்

மனதின் எண்ணங்களை
கருவாக்கி
தமிழ் மொழியால்
உறுப்புகள் வளர்த்து
கவியெனும் குழந்தையை பிரசவித்து
மென்மேலும் சிந்தனையால்
எழுத்துருக் கொண்டு செதுக்கி
செதுக்கியதை மீண்டுமொரு
முறை மேற்பார்வையிட்டு
குறைகளை நீக்கி
பிறர் பார்வையில் பெருமையடைய
மேடையேற்றுகின்றேன்!!!

என் கோபத்தையும்
என் உணர்ச்சிகளையும்
உணர்வுகளின் தீண்டலையும்
சமூக சாடலையும்
காதலின் பண்பையும்
நட்பின் அன்பையும்
மனைவியின் காதலையும்
ஒருங்கே உருவமாக்குகின்றேன்
இவனே என் கண்ணன்!!!

அழகின் ரசனையையும்
இயற்கையின் அழகினையும்
செயல்களின் வெளிப்பாட்டையும்
எழுத்துக்களால் வடிக்கின்றேன்
கவியெனும் சேயாய்!!

விண்ணின் மழைத்துளி
கண்ட பூமியினைப் போல்
மலர்கின்றேன் நானும்
என் கவிக்குழந்தையினை
மேடையேற்றியவுடன்!!!

தான் பெற்றெடுத்த
குழந்தையினை பிறர்
சான்றோன் எனச்
சொல்லிடும் பொழுது
பெருமிதம் அடைந்திடும்
அன்னையைப் போல்
பெருமைக் கொள்கின்றேன்
என் கவிதைக்கு கிடைத்திடும்
விமர்சனங்கள் கண்டு!!

நான் எழுதிடும்
சொற்களின் கூட்டணி
கவிதையா யென்பதை
நானறியேன் ஆனால்
என் மனதின் வெளித்திரையே
இவன்…. இவனே
என் கண்ணன்